اثرات سیکلوفسفامید بر تکثیر و بقای سلول های رده سرطانی بدخیم hn۵ و مقایسه آن با سلول های فیبروبلاست جنینی موشی

زمینه و هدف: سرطان از مهمترین عوامل مرگ ومیر در دنیا می باشد و بنابراین هرگونه مطالعه در زمینه بیولوژی سرطان از اهمیت خاصی برخوردار است. سرطان های سروگردن 5-2% سرطان های بدن را در بر می گیرند که در برخی کشورها حتی بالاتر است. القای آپوپتوز یکی از مناسب ترین درمان های سرطان است. سیکلوفسفامید، ماده آلکیله کننده ای است که باعث توقف تکثیر dna و در نتیجه توقف تکثیر و بقای سلولی می گردد. بنابراین سیکلوفسفامید برای درمان سرطان ها استفاده می شود. هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثر ضد تکثیری سیکلوفسفامید بر بقای سلول های hn5 و فیبروبلاست ها بود. روش بررسی: این مطالعه تجربی در آزمایشگاه سلولی تکوینی دانشکده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز در بهار ١٣٩5 انجام گرفت و سلول های hn5 و فیبروبلاست های جنینی در محیط dulbecco&apos;s modified eagle&apos;s medium (dmem) حاوی 10% سرم و پنیسیلین/استرپتومایسین در 37 درجه کشت و رقت های مختلف سیکلوفسفامید بر بقای سلول ها با روش mtt بررسی شد. رنگ dapi برای تعیین هسته های پیکنوتیک در سلول های آپوپتوزی انجام گرفت. فیبروبلاست ها بر اساس روش های استاندارد از جنین های 13 روزه موش های نژاد nmri استخراج شدند. در این مطالعه سلول های hn5 و فیبروبلاست ها به مدت 72 ساعت در معرض سیکلوفسفامید قرار گرفتند. یافته ها: غلظت های مختلف سیکلوفسفامید بر مرگ سلول های hn5 و فیبروبلاستی اثرگذارند. ﻏﻠﻈت µg/ml 1 بیشترین درﺻﺪ ﻛﺎﻫﺶ حیات سلولی را در روز سوم با میانگین 50% و با 001/0p< در بر داشت. به طور جالبی سیکلوفسفامید در غلظت های پایین تر اثرات توکسیک بیشتری در مقایسه با غلظت های بالاتر داشت. نتیجه گیری: به طور کلی سیکوفسفامید اثرات سیتوتوکسیک پایینی بر سلول ها داشته اما به طور معناداری اثرات سیتوتوکسیک آن بر سلول های hn5 بیشتر از فیبروبلاست ها بود. این نتایج نشان می دهد که سیکلوفسفامید می تواند به عنوان عامل ضد سرطان استفاده شود.